Ad Eam Quae Eras

Celer91

New Member

Haec est pro mea amore pristina, non qua ea facta est.

Ambulare in oppido meomet non iam possum
In omnibus locis, cum me, vivis
Te animus reliquit, cor requirit
Nunc advorsaris me, sicut ego te olim
Cur ipsum vulneravi hocmodo?
Cum me amisisti, ipsam amisisti
Dormis, dormio solum
Clamas rem tibi placere
Res est mea culpa, sicut recursus tuus erit
Tibi promitto, tibi promitto.........

Gratias pro audiendo. Latina me iuvat ut bestias meas solvam. O, Puella, Utinam te deseruissem..!
 
A

Anonymous

Guest

Fortunata illa puella pro qua tuum carmen est!
Deseruistine illam? Cur? Narra nobis tuam vicem.
 

Celer91

New Member

Quidem trista fabula est. Commissi sunt paene duos annos, et, forsan quod iuvenis eram (Ambo quindecem-sedecem annos agebamus), forsan quod simpliciter stultus eram, derui illam, petens...aliquid novam. Hodie, post annum, tandem erratum meum agnosco. Linquendo tam subito fiente iam mihi dicere dectrectat. Sicut me non-requirere eam ratus sum perperam, nunc ea non solum non-requirit me, sed etiam paulum non-desiderat me. Defectivus animus pueritae meae abstulit maximam amorem a me. Nunc, paene adultus (duodevicensimus dies natalis est in Maio), tantum possum sperare ne erram hocmodo iterum. Utinam eam primo deruissem....sed ea nunquam quemquam sententiarum mearum sciet, cum ea mihi nunquam auditura sit iterum....
 
Top