(This account is based on what I read about Gregory the Great in Bede's History and in The Catholic Encyclopedia (1909).
The more I practice writing, the more easily the words begin to flow! -- though still not in good grammatical order, I'm afraid.
I've written out some of the numbers to check whether I know how to inflect them when reading.)
VITA GREGORII MAGNI
Gregorius Magnus Papa et Doctor Ecclesiae fuit.
Circa anno Dominicae incarnationis DXL (quingentesimo quadragesimo) natus est, filius Gordiani, viri patricii divissimique.
In eo tempore Imperator Cōnstantīnopole, non Romā, erat. Gothi, gens barbara, cum puer esset Gregorius, bis Romam obsederunt et ceperunt atque recesserunt.
Gregorius, annos circa triginta natos, praefectus Romae factus est. In saecula inclute cursurus esse videtur.
At mox monachus factus est. Annos tres in monasterium vixit. Deinde a Papa Pelagio II (secundus) missus est nuntius (apocrisarius) Cōnstantīnopolitam. Ibi coepit librum Magna Moralia scribere, commentarium super libro Iob, in quo, ut Beda scripsit, "librum beati Iob magnis involutum obscuritatibus mystica interpretatione discuteret." (Historia Ecclesiastica Gentis Anglorum, II, 1)
Romam rediit, et Abbas factus est.
Anno DXC (quingentesimo nonagesimo), Pelago defuncto, Gregorius Papa factus est, a populo Romae electus.
Commentarium super Iob complevit et alterum librum egregium scripsit, qui vocatur Pastoralis Curae.
Misit Augustinum sociosque in Britanniam ad praedicandum Anglis Evangelium.
Anno DCIV (sescentesimo quarto) mortuus est, et statim sanctum acclamatus est a populo.
The more I practice writing, the more easily the words begin to flow! -- though still not in good grammatical order, I'm afraid.
I've written out some of the numbers to check whether I know how to inflect them when reading.)
VITA GREGORII MAGNI
Gregorius Magnus Papa et Doctor Ecclesiae fuit.
Circa anno Dominicae incarnationis DXL (quingentesimo quadragesimo) natus est, filius Gordiani, viri patricii divissimique.
In eo tempore Imperator Cōnstantīnopole, non Romā, erat. Gothi, gens barbara, cum puer esset Gregorius, bis Romam obsederunt et ceperunt atque recesserunt.
Gregorius, annos circa triginta natos, praefectus Romae factus est. In saecula inclute cursurus esse videtur.
At mox monachus factus est. Annos tres in monasterium vixit. Deinde a Papa Pelagio II (secundus) missus est nuntius (apocrisarius) Cōnstantīnopolitam. Ibi coepit librum Magna Moralia scribere, commentarium super libro Iob, in quo, ut Beda scripsit, "librum beati Iob magnis involutum obscuritatibus mystica interpretatione discuteret." (Historia Ecclesiastica Gentis Anglorum, II, 1)
Romam rediit, et Abbas factus est.
Anno DXC (quingentesimo nonagesimo), Pelago defuncto, Gregorius Papa factus est, a populo Romae electus.
Commentarium super Iob complevit et alterum librum egregium scripsit, qui vocatur Pastoralis Curae.
Misit Augustinum sociosque in Britanniam ad praedicandum Anglis Evangelium.
Anno DCIV (sescentesimo quarto) mortuus est, et statim sanctum acclamatus est a populo.