In epistola ad amicum suum Barlaeum, Grotius scribit:
Proximus huic affectui est patriae amor, quem penitus imbibisse tanti mihi constat et tamen ne nunc quidem eum excutere possum.
Nescio quomodo verbum « tanti » intelligandum sit. Ecce quomodo sententiam anglice reddiderim. Quid arbitramini?
Nearest to this feeling is love of one’s country, which I am sure I have drunk in deeply so much of it and can certainly never now cast it off.
Pro mea parte latine expectaverim: “... cuius penitus me imbibisse tantum mihi constat ..." (anglice “which I am sure I have drunk so much of”.
Gratias pro aliquo auxilio.
Proximus huic affectui est patriae amor, quem penitus imbibisse tanti mihi constat et tamen ne nunc quidem eum excutere possum.
Nescio quomodo verbum « tanti » intelligandum sit. Ecce quomodo sententiam anglice reddiderim. Quid arbitramini?
Nearest to this feeling is love of one’s country, which I am sure I have drunk in deeply so much of it and can certainly never now cast it off.
Pro mea parte latine expectaverim: “... cuius penitus me imbibisse tantum mihi constat ..." (anglice “which I am sure I have drunk so much of”.
Gratias pro aliquo auxilio.