Arrgghhh. In certamine linguarum tradendarum ("the language translation contest"). Hanc sententiam scripsi, deinde mutavi; sed non recte mutavi...Minime intellego...
Arrgghhh. In certamine linguarum tradendarum ("the language translation contest"). Hanc sententiam scripsi, deinde mutavi; sed non recte mutavi...Minime intellego...
Ita est.Liber meus?
Tradere non significat "translate". Hoc "vertere" aut "convertere" aut "interpretari" aut "transferre" dicitur. Sed forsitan etiam melius dicatur "in certamine interpretationis linguarum"..Arrgghhh. In certamine linguarum tradendarum ("the language translation contest"). Hanc sententiam scripsi, deinde mutavi; sed non recte mutavi...
"Caelum" cum pluraliter dicitur genus mutat, et "caeli" nec "caela" dicuntur.trans caela
Verbum quod est "virido" paene numquam nisi in participio praesenti invenitur. "Virescere" aut "virere" usitatius dicas.arbores viridare
"In terrore lucis" parum usitate dictum mihi videtur, nisi forte vis biblicum loquendi modum imitari. Sin aliter, "luce territae" satis aptum videtur.Larvae statim in terrore lucis fugerunt.
Etiamnunc ita est.Iam etiam ita est.
Quotannis.Anno omni
Non conabar hoc modum imitari, sed fortasse quoddam huiusmodi in Vulgata legeram atque memineram."In terrore lucis" parum usitate dictum mihi videtur, nisi forte vis biblicum loquendi modum imitari.
Gratias tibi."Caelum" cum pluraliter dicitur genus mutat, et "caeli" nec "caela" dicuntur.
Verbum quod est "virido" paene numquam nisi in participio praesenti invenitur. "Virescere" aut "virere" usitatius dicas.
Etiamnunc ita est.
Quotannis.
Awwwwwwwwwww (Anglice; nescio quomodo Latine hic affectus exprimi debeat... )"Ite ambae ambulatum paulisper, dum ego ascendo ut videam iamne tintinnabula venerint"
Nullum memini, sed oportet omnia relegam... Posterius faciam.Gratias multas pro correctionibus, ut semper.
Estne autem ullum -- quod non mendum est sed fortasse incommodium -- quod aliter scribas? (Non solum menda sed generalius modum Latine scribendi meum meliorem facere volo...)
Quando et quemadmodem tandem invenisti ista tintinnabula paschalis ficta esse?De tintinnabulis paschalibus, et quid de eis ego puera stulte crediderim.
His in terris solent parentes dicere pueris parvulis paschali tempore tintinnabula volatilia advenire atque cuppedia aliave parva dona caelo demittere quae dona pueri deinde quaerant et inveniant. Me autem parvulam quotannis parentes mei paschali tempore, quo die tintinnabula illa paschalia, ut aiebant, ventura erant, in quendam locum rurestrem ducebant, ubi erant sparsae per rus domus atque alia quaedam aedificia eo modo quo ducentis fortasse abhinc annis fieri solebat structa et ornata, quae homines viserent delectationis causa. Nonnumquam vero et aliis temporibus (non paschalibus) illuc ibamus, et eo ego loco valde delectabar. Cum autem paschali tempore ibamus, haec fieri solebant: erat ibi parvus campus prope unum illorum aedificiorum antiquo modo structorum situs, quo per acclivem tramitem accedebatur. In eum campum fecerant me parentes ut crederem a tintinnabulis dona demitti. Cum igitur perveneramus ad imum tramitem, mihi matrique dicebat pater meus — is autem saccum tergo portabat, cui nimirum tintinnabulorum dona inerant — "Ite ambae ambulatum paulisper, dum ego ascendo ut videam iamne tintinnabula venerint" — ipse videlicet dona per campum sparsurus. Discedebamus, ac paulo post pater nos rursus conveniebat dicens venisse tintinnabula. Tum omnes ascendebamus in campum atque ego laeta dona quaerebam et tollebam. Hodie autem demiror tam credulam esse me potuisse ut nihil omnino suspicarer, ne tum quidem cum pater solus cum sacco ascendebat in campum.
Artius artiusque collum eius comprimebant, strictius strictiusque trahebant
His ego locis fortasse perfecto tempore verba posuissem. Sed fortasse imperfectum non vere pravum est.Colles atque silvae iterum valde nitebant.
Hic puto me plus quam perfecto tempore "perierat" posituram fuisse, nam non tum cum canere temptavit vox eius periit: tum solum cognitum est eam periisse, sed iam prius perierat.Vox bella eius in perpetuum perdita est.
Hic autem, quod non animadverteram prius, "stertere" dicere voluisti.Ad terram ruit et statim ita sternere coepit ut nemo eum excitare posset.