Salvete,
Magister Francogallicaeque et Latinae et Graecae linguae in Gallia sum, et tres annos Latinam et Graecam non docui. Cum anno proximo tres horae mihi erunt, ut linguam Latinam discipulos in collegio (id est pueros inter duodecim et quindecim annos natos) doceam, feriis utor ad lectiones meas parandas. Cum legebam documenta quae de linguae Latinae eruditionis modis et finibus tractabant, de ejus eruditione in aliis gentibus cogitabam.
In Gallia res ita se habentur :
Classes scholae in collegio et in lycaeo a sexta ad ultimam numerantur. Discipuli in sexta classe duodecim nati sunt, in ultima classe (francogallice Terminale) duodevinginti. A sexta ad tertiam classem in collegio, a tertia ad ultimam in lycaeo sunt.
Non necessarium est apud nos linguam Latinam discere, et discipuli a quinto anno eam capere possunt et dimittere in fine cujuslibet anni. Quamquam circiter quingenta milia discipulorum sunt qui linguam Latinam discunt, est inaequalitas : nam in collegio est paulo minus quam triens discipulorum (circiter inter 24 et 27%), in lycaeo autem paucissimi manent (inter 2 et 12% secundum classes). In Universitate, scholastici graviter desunt.
Eruditio linguae Latinae saepe videtur molestissima et nudata rebus novis. Dicuntur infinitas tabulas conjugationum et declinationum semper disci debere ; textus difficiles difficulter verti, ut desinant in sententias quae intelligi non possunt ; denique scientiam linguarum antiquarum (vel Latina vel Graeca) inutilem esse in hodiernis temporibus.
Reipsa modus eruditionis linguae ita difficilis est pueribus, ut novitates incipiant evenire, praecipue timidissimus conatus linguae Latinae docendae sicut linguae vivae doceantur.
Quamobrem in Gallia eruditio linguarum antiquarum graviter in periculo est.
Quomodo docetur lingua Latina apud vos ?
Magister Francogallicaeque et Latinae et Graecae linguae in Gallia sum, et tres annos Latinam et Graecam non docui. Cum anno proximo tres horae mihi erunt, ut linguam Latinam discipulos in collegio (id est pueros inter duodecim et quindecim annos natos) doceam, feriis utor ad lectiones meas parandas. Cum legebam documenta quae de linguae Latinae eruditionis modis et finibus tractabant, de ejus eruditione in aliis gentibus cogitabam.
In Gallia res ita se habentur :
Classes scholae in collegio et in lycaeo a sexta ad ultimam numerantur. Discipuli in sexta classe duodecim nati sunt, in ultima classe (francogallice Terminale) duodevinginti. A sexta ad tertiam classem in collegio, a tertia ad ultimam in lycaeo sunt.
Non necessarium est apud nos linguam Latinam discere, et discipuli a quinto anno eam capere possunt et dimittere in fine cujuslibet anni. Quamquam circiter quingenta milia discipulorum sunt qui linguam Latinam discunt, est inaequalitas : nam in collegio est paulo minus quam triens discipulorum (circiter inter 24 et 27%), in lycaeo autem paucissimi manent (inter 2 et 12% secundum classes). In Universitate, scholastici graviter desunt.
Eruditio linguae Latinae saepe videtur molestissima et nudata rebus novis. Dicuntur infinitas tabulas conjugationum et declinationum semper disci debere ; textus difficiles difficulter verti, ut desinant in sententias quae intelligi non possunt ; denique scientiam linguarum antiquarum (vel Latina vel Graeca) inutilem esse in hodiernis temporibus.
Reipsa modus eruditionis linguae ita difficilis est pueribus, ut novitates incipiant evenire, praecipue timidissimus conatus linguae Latinae docendae sicut linguae vivae doceantur.
Quamobrem in Gallia eruditio linguarum antiquarum graviter in periculo est.
Quomodo docetur lingua Latina apud vos ?